Een speciale dag.

Gisteren 6 mei, 5 jaar geleden werd onze lieve Elias geboren.
Deze dag maakt dat ik terug denk aan zijn geboorte en de uren die er aan vooraf gingen. Het hele bevallingsgebeuren liep niet van een leien dakje.

Dat ik dacht dat de 3de bevalling het vlotst zou verlopen was 'wishful thinking'.  
Ten eerste besloot hij om zich niet te draaien wat me al voor een grote keuze deed staan.
Een keizersnede zag ik niet zitten maar was er geen andere keuze dan was het zo.
Maar ik had dus nog een keuze, een 'gewone' bevalling.
Daarvoor ben ik naar de gyneacoloog van mijn schoonzus gegaan waarbij ze 2 keer een stuitbevalling (onder water!) had gedaan.  
Ook ik ben met mijn poep eerst geboren.

Een weekje over tijd begonnen de weeën maar omdat het om een stuit ging en we nog een half uur moest rijden naar het ziekenhuis moest ik wat vroeger binnen.
Hoe laat dat precies was weet ik niet meer maar ik had wel gehoopt dat het een 'snelle' bevalling zou zijn in de zin van minder dan 12 uur.
Over de eerste deed ik bijna 24 uur, bij de 2de 12 uur en bij Elias uiteindelijk 18 uur!
Ik wilde graag zonder epidurale maar door de medicatie om mijn weeën sterker (mijn lichaam maakt te weinig oxytocine aan, wat ervoor zorgt dat je ontsluiting krijgt.) te maken en de vermoeiende nacht en mijn grens van 12 uur zakte de moed me in de schoenen.
Wist ik niet meer waar gekropen met die pijnlijke weeën (met een maximum van oxytocine!) dat ik besloot om toch maar een epidurale te nemen.
Doodmoe op de bevallingstafel heb ik daar nog enkele uren gelegen. Ondertussen probeerde ik nog wat te slapen omdat ik wist dat ik mijn krachten nodig had om hem op de wereld te helpen.
Het scheelde maar een haar of het werd alsnog een keizersnede. (de gyneacoloog ging nog snel een boterham eten, een uur later kwam hij terug.)

Ik kreeg van hem 'groen licht', het beste dat ik die dag tot dan gehoord had!

Na ongeveer 45 minuten, bij de laatste wee mocht ik hem zelf met mijn handen ter wereld helpen.  Superschoon en intens!  Eindelijk kon ik mijn klein ventje in mijn armen sluiten.



Op deze foto is hij 1 dag oud.  In amper 12 uur zoveel al veranderd.
Nu 5 jaar later, een heuse kleuter.  Wat ben ik fier op hem! (tja, welke mama is er nu niet fier op zijn kind?).




De traktatie voor op school.  Nee, deze keer niet zelf gemaakt maar ook heel leuk; een 'boksbalon' met Smarties.
Zijn verjaardag werd vandaag op school gevierd omdat gisteren een schoolvrije dag was.

Gisteren was er feest voor de vriendjes/vriendinnetjes.  10 kleuters!  Gelukkig heeft de oudste dochter die ongelooflijk creatief en supergoed met kleuters overweg kan het feest helpen in goede banen leiden.
Ze had de veranda in een speelparadijs omgetoverd.
Een muzikaal pak gemaakt met leuke spelletjes als opdracht.
We hebben pannenkoeken gegeten en toen het stopte met regenen zijn we naar buiten gegaan.
Voor we het wisten, was het tijd!








Reacties

  1. Proficiat Elias !
    Proficiat mama !
    Hier zijn ze alledrie 'snel' geboren, respect voor je lange bevallingen seg !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Proficiat met je jarige en leuk dat je oudste zo geholpen heeft.Mijn dochter deed dat ook altijd als haar 5 jaar jongere broer zijn feestje had.Nu hebben ze dat niet meer echt zo'n verjaardagsfeest als echte tiener,hé!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nog van harte proficiat met de verjaardag van Elias. De geboorte van mijn 2 zoons verliep een stuk vlotter (8 uur bij de eerste en amper 3 uur bij de tweede) maar beide zwangerschappen verliepen erg moeizaam en dan zijn 9 maanden heeeeeel lang, kan ik je verzekeren!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Leuk dat je een reactie schrijft en altijd benieuwd wat je ervan vindt!

Populaire posts